Wydawnictwo
Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu

Profesor Aleksander Kozikowski to [...] wyjątkowa postać. [...]
W okresie międzywojennym był jednym z najbardziej opiniotwórczych i wpływowych leśników w Polsce, a w jego życiorysie można odnaleźć wiele fascynujących historii. Nie ukończył szkoły średniej, gdyż za naukę języka polskiego i poznawanie polskiej literatury, co w okresie zaborów było działalnością nielegalną, został wyrzucony ze szkoły
i spędził tydzień w celi więziennej. Nie poddał się, ukończył studia
w Królewskiej Saskiej Akademii Leśnej w Tharandcie, zdał eksternistycznie maturę we Lwowie i kontynuował studia w Akademii Ziemiańskiej w Wiedniu. Odbywał praktyki w lasach różnej własności, a następnie podjął pracę na uczelni we Lwowie. Po II wojnie światowej przyjechał do Poznania, gdzie od podstaw zorganizował Katedrę Ochrony Lasu na Uniwersytecie Poznańskim. Ze względu na rzekome błędy ideologiczno-polityczne w okresie stalinowskim został odsunięty od kontaktów z młodzieżą akademicką. Zmarł dwa tygodnie do poznańskim „Czerwcu ’56”, który przyspieszył jego pośmiertną rehabilitację. [...]
Setna rocznica studiów leśnych w Poznaniu jest doskonałą okazją, by sylwetkę tego niezwykle skromnego i pracowitego człowieka przedstawić w obszerniejszym opracowaniu biograficznym. Autorzy podjęli się tego trudu, bazując przede wszystkim na materiałach archiwanych [...].
[fragment Przedmowy]